8 Ekim 2010 Cuma

♥ Aşk


... . Bir sevda düşlemesi gibidir aşk !... Yanmaktır bir gülün kırmızısında... Türküler yakmaktır sevgiliye... Gün batımlarında tutulan sevdaları gün doğumlarında aramanın adıdır aşk... Seherlerde bülbülün yanık nağmelerinde gül hasreti çekmektir... Güle rengini veren, yüreğini veren bülbül olmaktır aşk... Aşk... Kar beyazı vefalar saklar bağrında ama sonu "kaf" la biten, "aşk" ta kalb vardır... Çünkü Kaf, kalbidir aşkın... Aşkın kalbini çıkarıp aldığınızda geriye "aş" (k) kalır, ceset kalır, madde kalır... Aşk medeniyetinin sevgi pazarında, gönlümü bir sevdaya, son sevdaya, en sevdaya sunmanın hesabındayım... Kapısına gelen aşıkına seslenen sevgilinin tek olma hayali gibi… - Kimsin ?.. diye seslenir kapısını çalana… Aşka tutulan aşık "benim" der... Ve tekrar seslenir sevgili... - Burada iki kişiye yer yok... Gönlüm teki arzular... Tekrar kapının tokmağına dokunan ve ısrarından vazgeçmeyen aşık, benlik libasından sıyrılır... "Sen' im" der... Vahdete adım atar, bırakır ikiliği, bırakır çokluğu... Sevdiğinde fani olur ve aşk' ın bekasını bulur… Çünkü !... Ebedi aşkı arzulayanlar, sevdiğinde fani olup ölümsüzlüğe kucak açanlardır...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder